Jedna z najlepszych adaptacji szekspirowskiego arcydzieła w historii kina. Grigorij Kozincew odczytał tragedię w sposób dosyć typowy dla twórców radzieckich, ale dzięki temu dostrzeżono w niej treści, których dotąd nie zauważano. Pokazał "Hamleta" jako dramat polityczno-historyczny z szeroko rozbudowanym tłem społecznym. Tytułowy bohater nie jest młodzieńcem, który stał się ofiarą zła przerastającego jego siły. Jego dramat polega na świadomym i straszliwym wyborze. Wybitą kreacje w głównej roli stworzył Innokientij Smoktunowski, któremu partneruje wzruszająca jako Ofelia Anastazja Wertyńska.

Dwuodcinkowa adaptacja jednej z największych tragedii Wiliama Shakespeara na podstawie tłumaczenia Borysa Pasternaka. Mimo tego, że sztuka była wielokrotnie przekładana na język filmu, interpretację Kozincewa uważa się za najlepszą. Być może właśnie dlatego, że nie jest to po prostu sztuka teatralna pokazana na ekranie. Jest to pełnowymiarowy film, stworzony z zachowaniem wszystkich środków artystycznych przyjętych dla tej dziedziny sztuki. Olbrzymią rolę w filmie odgrywa muzyka Dymitra Szostakowicza, która wyraża o wiele więcej niż słowa. Momentami można by mieć wrażenie, że niejako bez konsultacji z reżyserem realizuje swoją wizję i kreacje postaci. Wizje te są przedstawione w niezwykle plastycznej, malarskiej oprawie, z dopracowanymi nawet najmniejszymi szczegółami.